Matka ziemia – uniwersalny symbol płodności, urodzaju i cyklu życia.
Czczona od zarania dziejów u niemal wszystkich ludów, którzy za jej pośrednictwem chcieli zjednoczyć się z kosmicznym cyklem powrotu i odejścia. Czcząc ją, głownie wiosną, składano dary, aby zapewnić sobie urodzaj i dobrobyt. Piękna personifikacja kobiecej energii – Bogini Matka.
Matkę Ziemię czczono jeszcze na XIX wiecznej, polskiej wsi. Nazywana także Świętą Ziemią i Matką Wilgotną Ziemią. Mówiono o niej, jak o osobie sprawiedliwej wstawiennicze, uczciwej i nieprzekupnej, opiekuńczej i wrażliwej. Miała wszystkie cechy dobrej matki – rodzicielki wszelkiego życia, płodności, zdrowia i dobrobytu. Funkcje Świętej Ziemi przejęła Matka Boska. Kultura ludowa przedstawia Najświętszą Panienkę jako karmicielkę i gospodynię. Po swej poprzedniczce Maryja przejęła ciemne oblicze znane pod nazwą Czarnej Madonny.
W starożytnej Grecji – Gaja, w starożytnym Rzymie Terra Master, u Słowian Mokosz lub Mokosza.
